We zoeken het niet te ver, we hebben een riviercruise geboekt die ons van uit Ahrnem het noorden van Nederland zal laten ontdekken.
De rederij heeft een transport voorzien dat ons op zondag, daags voor het vertrek van de cruise, naar de aanlegplaats brengt en we schepen in op ons schip de Salvinia, mooi op tijd om de Rode Duivels te zien winnen tegen Rusland op het WK in Brazillië.
Riviercruises zijn populair bij senioren, en dat wordt heel duidelijk als onze medepassagiers druppelsgewijs arriveren. Geen idee wat de gemiddelde leeftijd van de 99 passagiers wel mag zijn maar het lijkt er toch sterk op dat de Salvinia ruimschoots de gelegenheid schept om een weekje aan het rusthuis te ontsnappen en
een weekje te cruisen op zéér respectabele leeftijd.
We varen af, via de IJssel zetten we koers naar het noorden. Daags voordien is er in Zutphen een
riviercruise schip lekgeslagen (van een andere rederij) en moesten alle opvarenden geëvacueerd worden. En kijk, alsof het zo moest, zien we het onfortuinlijke schip, geëscorteerd door twee sleepboten, passeren op weg naar het droogdok in Amsterdam voor herstelling.
Een eindje voor
Zutphen wordt nog even aangelegd om de laatste passagiers aan boord te nemen en dan varen we verder doorheen de provincies Gelderland en Overijssel naar Friesland, het IJsselmeer en het
stadje Lemmer, waar we aanleggen voor de nacht. Lemmer, dat in december 2013 tot het leukste dorp van Friesland werd uitgeroepen, ligt achter de afsluitdijk en moet het tegenwoordig vooral hebben van het toerisme maar het kent een roemrijk verleden en was ooit een van de belangrijkste vissersplaatsen van Nederland, niet in het minst door haar toenmalige vloot van 146 schepen. Nog een avondwandelingetje doorheen het kleine, pittoreske centrum en Nederland maakt zich op voor de overwinning met 2 - 0 tegen Chili.
We zijn al vroeg onderweg, langs het
Prinses Margrietkanaal richting Friese Meren. We varen dichtbij de wal, langsheen groene weiden waarop heel wat koeien grazen. Friesland heeft een mooi open landschap, is extra bedeeld wat water betreft, is dunbevolkt en heeft 4 nationale parken; Nationaal Park Schiermonnikoog, Nationaal Park De Alde Feanen (De Oude Venen), Nationaal Park Lauwersmeer en het Nationaal Park Drents-Friese Wold. Wij stappen over in een kleiner bootje voor een bezoek aan De Alde Feanen, een 4000ha groot natuurgebied. Een prachtig stuk natuur met heel wat weekend huisjes, waarvan er wel redelijk wat te koop staan.
Met al het water en waterlopen zijn er natuurlijk ook bruggen. Bruggen in alle soorten, draaibruggen, ophaalbruggen, klapbruggen, basculebruggen maar er zijn er klaarblijkelijk ook die niet bewegen en bij eentje van die soort moet van de Salvinia de ganse bovenbouw omlaag om er onder te kunnen varen. Toch wel spectaculair.
We hebben het goede weer achter ons gelaten en in Franeker, waar we de nacht zullen doorbrengen, maken we de stadswandeling in de pletsende regen. We bezoeken het Planetarium van Eise Eisinga dat door hem werd gebouwd tussen 1774 en 1781 in zijn woning. Op zolder bouwde hij een uurwerk met houten raderwerken en berekende de juiste omlooptijden van de verschillende planeten. Het is het oudste, nog steeds, werkende planetarium ter wereld en, heel verdiend, ook UNESCO werelderfgoed.
We kunnen de wandeling doorheen het sympathieke stadje nog eens dunnetjes overdoen wat later op de avond als het opgehouden heeft met regenen en een waterzonnetje kleur geeft aan de huisjes.
Via het Van Harinxmakanaal varen we naar Harlingen en langs de Tsjerk Hiddesluizen, genoemd naar een Friese admiraal, raken we op de Waddenzee. Het Waddenzeegebied heeft een grote ecologische waarde en staat op de lijst van UNESCO Werelderfgoed. Langsheen een duidelijk gemarkeerde vaargeul varen we naar Texel, in de verte zien we de afsluitdijk die daar in van 1927 tot 1932 gebouwd werd en de scheiding vormt tussen het IJsselmeer en de Waddenzee.
Texel is een fietseiland maar wij verkennen het met de bus en een chauffeur die helemaal in de stijl van Tom Manders (“Dorus“) op een sappige manier uitleg verschaft over het eiland, zijn bewoners en zijn geschiedenis. 20 km lang en 8 km breed en toerisme is momenteel de belangrijkste bron van inkomsten. Ecomare is een opvangcentrum voor zeehonden en
zeevogels en dat krijgt ook een bezoekje. Het leven in de zee wordt aanschouwelijk gemaakt in grote open zeeaquaria waar van alles in zwemt en het voederen van de zeehonden met de meeuwen die daar als vrijbuiters op afkomen is zoals steeds, een leuk spektakel. We varen af richting en met bestemming Den Helder met vanavond captains diner.
Den Helder is ook nog de belangrijkste marinebasis van Nederland en we hebben er een goedbeveiligde en rustige nacht op zitten. We varen af langs het Noordhollandskanaal naar Alkmaar. Diverse bruggen worden gewoon van op afstand bediend, een eenvoudigtelefoontje volstaat. Kort na de middag wordt er aangelegd vlak aan het historisch centrum van Alkmaar en we krijgen meer dan tijd genoeg om deze oude koopmansstad te verkennen en te ontdekken. Het weer werkt goed mee, de zon schijnt en de terrasjes ogen uitnodigend voor bezoekers en Alkmaarders tegelijk. Alkmaar is natuurlijk de kaasstad maar voor de traditionele kaasmarkt moet je hier op vrijdagochtend zijn tussen 10 en 12h. Maar het is nu een bij uitstek toeristische attractie geworden en eerder een reconstructie uit vervlogen tijden.
Maar dat neemt niet weg dat Alkmaar een leuke stad is om te bezoeken, vooral het oude standscentrum dat doorkruist wordt met de grachten, een wirwar van smalle straatjes en fraaie oude koopmanshuizen. In Alkmaar verwacht je natuurlijk een kaasmuseum maar ze hebben er zelfs een Beatlemuseum.
Rond de klok van 18h worden de trossen losgegooid en wordt koers gezet naar Zaanstad. We varen voorbij de Zaanse Schans een buurt in Zaandam aan de rivier de Zaan. De naam komt van de verdedigingschans die gebouwd werd in 1574 om de Spaanse troepen tegen te houden. Tussen 1961 en 1974 werden vele oude gebouwen uit de Zaanstreek naar hier gebracht en in de oude luister hersteld. Het is een levend soort “Bokrijk“, waar de huisjes daadwerkelijk permanent verhuurd en bewoond worden maar het is tegelijk een toeristische attractie die in 2013 door 1.5miljoen mensen bezocht werden. We arriveren en leggen aan in Zaanstad voor de nacht.
Het regent en we bezoeken het nabijgelegen Tsaar Peterhuisje. Peter de Grote wilde van de Nederlandse scheepsbouw en industrie leren, om die kennis te gebruiken om van zijn land een Westerse grootmacht te maken. In Moskou had hij Gerrit Kist ontmoet en bij zijn reis door in het Westen logeerde hij een week in zijn huisje en bezorgde op die manier aan dit nederige houten arbeidershuisje naam en wereldfaam. Met vereende Russische en Hollandse krachten kreeg het in 1823 een stenen overkapping om het tegen de elementen te beschermen betaald door de toenmalige prinses Anna Pavlovna. Het kreeg sindsdien heel wat bekende gasten over de vloer; Russische tsaren, Nederlandse vorsten, Napoleon en Vladimir Poetin en vandaag ons natuurlijk. Behalve de inboedel bevat het een dodenmasker van de tsaar en een brief uit 1897 van een ijverige ambtenaar aan tsaar Alexander III van Rusland met de mededeling dat de Romanovs nog 5 cent grondbelasting verschuldigd zijn.
Het landschap verandert van agrarisch naar de industrie rond de hoofdstad als we voorbij Amsterdam varen. Van de vele oude pakhuizen langsheen de stroom die in onbruik raakten werden appartementsgebouwen en woonwijken gemaakt die het zicht benemen op het historisch centrum.
We varen nu op het Amsterdam - Rijnkanaal naar onze laatste ankerplaats Wijk bij Duurstede. Een mooi stadje met een oud kasteel en een gerestaureerde molen. De dag en de avond wordt afgesloten met muziek, zang en dans van een duo dat er alles aan doet om iedereen in beweging en op de dansvloer te krijgen.
Tijd om de koffers te maken, er wordt koers gezet naar Arnhem waar we afscheid nemen van het schip, de bemanning en medepassagiers. Leuke kennismaking met een land en streek dat dichtbij en toch onbekend was.
